Luidsprekers Dynaudio Evidence Master

Dynaudio Evidence Master

Dynaudio luidsprekers springen nooit op om één bepaald ding heel hard te zeggen, maar wat ze wel doen is alles ongelofelijk accuraat zeggen, zodat jij uiteindelijk iets als "wow! Deze luidspreker is zo natuurlijk!" moet zeggen. Ik heb vele luidsprekers van deze prijsklasse beluisterd, waaronder merken als Wilson en B&W. Geen van hun spreekt tot je zoals Dynaudio. Dit is veruit mijn favoriete referentie niveau luidspreker. In een notendop: hij brengt een heel erg natuurlijke weergave van alle instrumenten en frequenties over. Waar je van verzekerd kunt zijn met deze luidspreker is dat je niet luistert naar wat één specifieke ontwerper wilde horen, maar naar wat de accurate weergave hoort te zijn. Dit is niet een bedrijf dat een luidspreker maakt aan de hand van het oor van één of andere CEO, maar volgens de principes van wiskunde en natuurkunde.

Ok, laten we ter zake komen. Ik ga zitten voor twee Evidence masters, en wat is het eerste wat ik doe? Ik ontspan. Waarom doe ik dit? Ik doe dit omdat ik niet één bepaald iets probeer op te merken, ik probeer gewoon op te gaan in de muziek. Ik probeer niet mijn hoofd zo te draaien dat de muziek mijn oren tot op de millimeter precies goed raakt en alles op zijn plek lijkt te vallen. Ik heb een kleine borrel in mijn ene hand en een afstandbediening in de ander. Dus dit is hoe ze klinken. Deze luidsprekers klinken nooit te fel. De hoge tonen zijn gelijkmatig, en lijken daarom een beetje op mijn cognac. Zelfs karakteristiek felle instrumenten worden niet opgemerkt als vermoeiend; als je enige felheid hoort, dan ligt het aan je CD. De midrange is heel erg open, maar het kost een lange 'inspeeltijd' (break-in) om dit voor elkaar te krijgen. Ik merkte op dat de mids erg gesluierd klonken tot ongeveer 100-200 uur van speeltijd. In feite, wanneer je ze binnenkrijgt: zet ze aan, ga op vakantie, en kom dan terug. Rond die tijd moeten ze eindelijk genoeg muziek afgespeeld hebben om te klinken zoals ze horen te klinken.

De mids kunnen op de juiste momenten zeer resonerend klinken, maar niet overdreven warm of ruw. Een gitaar noot lijkt bijvoorbeeld altijd precies lang genoeg te resoneren. Nu verder met de bas. De Wilson X1 heeft een bas hit die te vergelijken is een mokerslag op de borst. Dit is een effectieve demo, maar het is niet "natuurlijk". Eerst dacht ik dat de Dynaudios een zwakke bas hadden. Ze hebben de soort bas die je besluipt. Je bent aan het luisteren, denkend "gaan deze dingen nog laag?" en dan uit het niets BAAAM! ok... misschien niet BAAAM... meer van WHOA! Er is een lage bas noot en je realiseert wat er zojuist gebeurd is, weer hetzelfde woord: "natuurlijke" bas, heel "natuurlijk!"

Dus wat is de algemene weergave van de luidspreker? Het is, over het hele frequentiespectrum, een gelijkmatige en accurate luidspreker. Het does alles juist, en niks verkeerd, wat niet betekent dat het een saaie luidspreker is. Ik bedoel, een corvette heeft misschien wel twee keer de paardenkracht van een vergelijkbare BWM en kan miscshien een leuke burnout, maar wanneer je uren lang in een auto moet zitten, wat is dan belangrijker? Comfort op de lange termijn of wat korte lol? Ik zou zeggen comfort of de lange termijn en accuraatheid, want $85,000 is veel geld voor iets dat niet op alle fronten uitblinkt.

Dus wat zijn de 'coole' dingen van de luidspreker? Hier is eentje waar ik echt van hield en ook handig zal zijn voor mensen die een 'Home Theater' willen opzetten. Je weet waarschijnlijk hoe de afbeeldingen van het geluid in sommige luidsprekers niet op één bepaalde 'sweet spot' samenkomt, maar hier en daar uit elkaar valt? De Dynaudios zijn niet op deze manier ontworpen. Op papier is dit een '3-way' luidspreker, maar voor alle doeleindes is dit een 8-way. Heb je bewijs nodig? Kijk naar de achterkant van het ding. Zie je de twee groepen kabels die richting de top van het bas kabinet lopen? Een 3-way zou geen twee groepen, maar één groep nodig hebben! Wat er met de luidspreker gedaan is dat er lichte veranderingen zijn gemaakt in de crossovers van elke driver, wat het dicht bij een 3-way brengt, maar aangezien de twee tweeters, mids, en vier bas drivers iets andere crossovers hebben, is het technisch gezien ongeveer een 8-way. Waarom hebben ze dit gedaan? En waarom hebben jullie Home Theater mensen er baat bij? Omdat achter, links, en recht van de sweet spot, de afbeelding van het geluid blijft waar het hoort te zijn. Het maakt natuurlijk niet uit als ik de enige ben die in de sweet spot aan het luisteren is. Maar, laten we ons een Home Theater met twee rijen van vierpersoon banken voorstellen. Met de meeste luidspreker systemen heeft degene in de sweet spot het beste geluid. Met de Dyanaudios heeft iedereen het beste geluid.

Als je een referentie niveau theater wil en je geeft om je gasten, geef ze dan ook een glaasje cognac, want hun sweet spot is behoorlijk goed, ook al zitten ze achter je of naast je. Dus, om dingen af te ronden: Is dit de beste luidspreker in de wereld? Ik zeg ja! Ik heb niks gehoord dat écht alles zo goed doet als de Dynaudio. Ik hoef geen moker, alleen een glaasje cognac, een paar CD's, en een heel natuurlijke luisterervaring! Daar is dat woord weer, "natuurlijk".

Prijs 75.000 € set

Millon Cobra IV

Het was op één van die dagen in december 2010 dat de wegen met een dik pak sneeuw bedekt waren dat ik een afspraak had gemaakt in Alkmaar. Zelf woon ik in Almere dus de reis was op zondagavond door de centimeters hoge sneeuw een hele onderneming. Ik had interesse in de Millon Cobra IV die door Frits Straatsma in Alkmaar worden gebouwd. Ik had de afspraak gemaakt want de ervaringen die andere mensen over deze boxen schreven spraken mij aan

Millon Air Reference II

Klank:

Als binnenkomertje werd gekozen voor een aantal rustige nummers. De sfeer werd door de Millon prima opgepakt met veel rust en ruimte. Mary Black: een mooi stemgeluid met veel gevoel. De stem staat vóór de speaker.
Daarna werd er wat geschoven om uiteindelijk uit te komen op een meter van de achter- en dezelfde afstand van de zijkant. Het laagaandeel is naar smaak in te vullen door naar voren en naar achteren te schuiven.

Avalon Sentinel II luidsprekers

Vanaf het begin van het eerste liedje van The French Triangle Test CD, creëerde de Sentinel II een wijd en diep geluid. Het geluid van elk afzonderlijk muziekinstrument scheen groot en vol. Ik was heel erg tevreden met de kwaliteit van de muziek. De saxofoon was warm en magnetisch en de blaasgeluiden droegen de kwaliteit van een grote hoeveelheid lucht die uit de bel van een sax werd geblazen.

Sonus Faber Guarneri memento

De Guarneris klonken, direct nadat ik ze uit de doos had gehaald al meteen goed, maar uit de eerste auditie bleek dat met langdurig experimenteren ze nog meer subtiliteit zouden kunnen gaan onthullen. De Musical Fidelity A-1000 class-A amplifier, alhoewel een beetje uit de prijsklasse van de Guarneri, toonde dat deze luidsprekers een zoete versterker nodig hebben die harmonisch in evenwicht is.

Aurum Cantus V2M

De gedetailleerde en ongekleurde midrange reproductie van de Aurum Cantus V2M zette me aan om te gaan graven voor mijn collectie van goed opgenomen vocale uitvoeringen. Bij "Round Midnight", van Ella Fitzgerald's Clap Hands, Here Comes Charlie! was elke zijdeachtige, wulpse stembuiging van Fitzgerald zo fascinerend dat ik op mijn notitieblok krabbelde: "Ze praat tegen me. Ze zingt tegen me..

Audiostatic dca 2

Pure 'full range' elektrostatische luidsprekers
Het nieuwe Audiostatic DCA (Direct Coupled Archive) luidspreker systeem is een combinatie van twee, vier, of zes pure 'full range' elektrostatische dipool luidsprekers. Die, afhankelijk van het aantal luidsprekers, de DCA2, DCA4, of DCA6 heten.

Focal Maestro Utopia III

Ik verwachtte een lange periode waarin ik de Maestro's moest laten 'inspelen', een zogenaamde break-in period, na mijn ervaring met de Electra 1007 Be boekenkast luidsprekers, maar hun balans veranderde zeer weinig na de eerste dag van gebruik. Ik vond het geluid van de Focal 1007 Be briljant; en in contrast was de Maestro Utopia eigenlijk een beetje mild, zelfs beschaafd

Cabasse Egea 3

De Egea 3 is een drie weg ontwerp: twee 170-millimeter bas drivers met 125-millimeter diameter Duocell cones die geladen zijn met een 'downward-firing' port dat uitkomt tussen de basis en de plint.

Rond 1.1 kHz kruist dit over naar één van Cabasse's speciale co-axial drive units, die een ringvormige membraam heeft en om een kleine hoorngeladen dome tweeter zit

Burmester B25

Chario Academy Sovran

De meeste audioliefhebbers associëren Italiaanse luidsprekers met een warm, romantisch geluid. Hun aantrekkingskracht tot deze luidsprekers heeft meer te maken met hun hart dan hun hoofd. Maar niets van de timbre balans tot het algemene geluid van de Sovran zette mij tot zwijmelen

Genesis 1. 2

Het Genesis™ 1.2 luidspreker systeem is de nieuwste iteratie van het leidende luidspreker systeem van Genesis. Gecreëerd door de muziekliefhebber die geen compromissen accepteert in de reproductie van een muzikaal evenement, is de Genesis 1.2 het hoogtepunt van een 30-jaar oud nalatenschap van 'reference level line-source dipole' luidspreker systemen die hun oorsprong vinden in de Genesis I in 1993, en zelfs verder terug tot in de IRS™ in 1977.

JBL Synthesis 1400 Array BG

De 14" woofers produceerden een overtuigende volle klank met het orgel, zoals te horen is op in begin van Strauss's Also sprach Zarathustra, uitgevoerd door Erick Kunzel en de Cincinnati Pips op Time Warp (CD, Telarc CD-80106), en speelde de pijporgel's aanhoudende lage C (32Hz) dat James Busby's optreden van Howells' Master Tallis' Testament van Pipes Rhode Island (CD, Riage 101) afsluit. Beide selecties lieten de lucht in mijn kamer trillen en de losse radiator panelen rammelen.

Sonus Faber Guarneri Homage

De Guarneris klonken, direct nadat ik ze uit de doos had gehaald al meteen goed, maar uit de eerste auditie bleek dat ze extra lagen van subtiliteit zouden blijven onthullen, wat langdurig experimenteren verplichtte. De Musical Fidelity A-1000 class-A amplifier, alhoewel een beetje uit de prijsklasse van de Guarneri, toonde dat deze luidsprekers een zoete amp nodig hebben die harmonisch in evenwicht is.

ProAc Response D Two

In mijn luisterkamer had het Leben-ProAc koppel een mooi gebalanceerde combinatie van transparantie en helderheid dat samenging met muzikale zwaarte en warmte - geen gemakkelijk iets om voor elkaar te krijgen.

ProAc Response D18

ProAc maakt zelden blitse luidsprekers. De producten van het bedrijf hebben de neiging om er redelijk normaal uit te zien - en deze Response D18s lijken die trend te volgen.
Schrap de stijlvolle Ebony veneer - een £400 premium op de prijs die we al genoemd hebben - en je hebt, fysiek gezien tenminste, niets meer dan de zoveelste slanke two-way tower.

Quad ESL-989

De eerste luister sessie met een volledige Quad 99/909 stack was veelbelovend, maar nog niet beslissend. Zoals altijd klonken de pre-amplifiers van de Quad natuurlijk, maar met een gebrek aan finesse, detail, en algehele levendigheid, zelfs met bekwame power amps.
De 989 is de eerste echte full-range electrostaat die ik tegengekomen ben.

Ruark Talisman III

Vijf-ster luidsprekers zijn meestal algemeen inzetbaar, werken goed in vele systemen, en stellen het grootste gedeelte van de tijd veel mensen tevreden - maar niet deze luidsprekers. De Talisman IIIs zijn geweldig, erg muzikaal, en in staat om vele luisteraars te betoveren, maar in tegenstelling tot de meeste producten die vijf sterren ontvangen hebben ze een merkbare zwakheid - hun treble prestaties.

B&W Nautilus

De B&W Nautilus zijn de front luidsprekers in een systeem dat gebruik maakt van vier B&W Nautilus 801s als sides en rears, een B&W HTM als middenkanaal, en de Krell Master Reference Subwoofer. Versterking wordt in dit systeem gedaan door 13 Krell 650W monoblokken - 8 van deze zijn voor de slakkenhuisachtige Nautilus, welk van de meeste anders luidspreker ontwerpen verschilt wegens het feit hij actief is: de crossovers komen in een aparte doos, splitsen het signaal, en geven het door aan elke versterker

B&W XT4

MUZIKALE PRESTATIES:

De XTs bleken zeer geschikt om het weelderige, neo-British Invasion geluid van de cd Strange Geometry van de band The Clientele's te reproduceren, de delicate snaarinstrumenten in "I Can't Seem to Make You Mine" gaf het weer met een mooie combinatie van zijdeachtigheid en detail. Terwijl het dromerige pop nummer richting zijn hoogtepunt zweefde, werd ik getroffen door hoe duidelijk de verschillende instrumentele lagen - snaarinstrumenten, piano, vibrato gitaar - klonken.

Infinity IRS Beta

Het woord dat de Infinity Betas het beste beschrijft is "fantastisch". Deze luidsprekers hebben meer aanleg om iemands haren overeind te doen staan dan enig ander systeem. Ik heb kippenvel van opnames met accordeon en harmonica solo's, wat ongehoord is, aangezien ik normaal gesproken geen van beide echt spannende muziek vindt om naar te luisteren.

Wilson Benesch Trinity

Wilson Benesch gaat misschien een zware strijd aan met de Trinity. Op het eerste gezicht verschilt het ontwerp weinig van de zeer gerespecteerde Arc van het bedrijf, met de toevoeging van een additionele super tweeter - en dat kan moeilijk het prijsverschil van £2000 rechtvaardigen.

Spendor SA1

Misschien lag het aan de begrensde lage bas output, maar het bleek relatief makkelijk om de optimale positie voor de Spendors te vinden in mijn kamer. Ik gebruikte mijn gebruikelijke 24" Celestion standaarden met de SA1s, de pilaar van elk van de standaarden gevuld met een mix van droog zand en lood. Onder het tapijt vastgenageld aan de grond, plaatsten deze standaarden mijn oren net boven te tweeter, maar ik had niet het idee dat ik onderuit moest zakken om een goede tonale balans te krijgen

Spendor A9

Het is gemakkelijk om een luidspreker als de Spendor A9 te onderschatten, hij kost immers $4000 en ziet er redelijk gewoontjes uit.Maar, zoals altijd, gaat het allemaal over de technische details. Spendor maakt zijn drive units binnenshuis in plaats van ze bij een OEM leverancier te halen. Dit geeft hun technici de vrije hand, gezien het feit dat een drive unit ontworpen kan worden voor een specifieke taak. Spendor heeft veel werk gedaan op cone materialen en is gegaan voor een cone van polypropeen en kevlar voor de twee bas drivers.

Dali Ikon 5mk2

De beste manier om een luidspreker te kiezen die bij jou past, is door op je oren te vertrouwen. Pak een aantal CDs mee die je kent en luister naar ze via zoveel mogelijk luidsprekers. Houd aantekeningen bij over hoe elke luidspreker klinkt, aangezien je dat waarschijnlijk snel weer zult vergeten. Daarom is het geweldig om in een gespecialiseerde audio zaak een comparator te gebruiken.

Dynaudio contour s3.4

Verwacht niet dat deze luidsprekers meteen goed klinken als ze net uit de doos komen. De eerste dag was verschrikkelijk. Het geluid was vervaagd, met teveel bas en een erg verzonken midrange. Er was geen stereo afbeelding van het geluid, zelfs niet met de beste opnames. Ik had deze ervaring ook met de Audience 42, dus ik verwachtte niet veel, maar ik verwachtte niet dat het zo erg zou zijn. Ik kreeg de luidsprekers op vrijdagmiddag, en na een paar uur van 'breaking in'

Dynaudio Excite X32

Alle Excite modellen zijn voorzien van een Magnesiumsilicaat Polymeer cone woofer met gegoten aluminium behuizingen en aluminium spoelen. Dynaudio's speciaal bedekte soft-dome tweeters, met nieuw ontworpen magneet structuren, sieren alle luidsprekers. De Excite luidsprekers zijn beschikbaar in esdoorn, kersen, palissander, en zwart essen fineer hout; mijn recensie exemplaren kwamen in een diep en donker palissander, wat er werkelijk prachtig uitzag

Infinity Reference Standard V

De Infinity Reference Standard is, tot nu toe, de beste prestatie ooit van een bedrijf dat gewijd is aan het verkennen van de grenzen van luidspreker technologie. Het is in elk aspect een systeem zonder compromissen. Het traditionele maken van luidsprekers heeft historisch gezien altijd een compromis moeten hebben tussen verschillende ontwerp limieten (dingen als efficiëntie, krachtvermogen, dispersie, kastgrote, prijs, en andere factoren die ten koste van elkaar gingen) met een doel een "praktisch" eindproduct te bereiken

Genesis 2.2
Wauw, wat heb ik me vergist!
De allereerste noot liet niet alleen mijn vooroordeel verdwijnen, maar schudde ook aan de grondvesten van een paar van mijn overtuigingen die ik tijdens jaren gebruik van 'high-end' gereedschap gevormd heb. In het verleden ben ik grote creaties tegengekomen - zowel in een gecontroleerde omgeving als in demoruimtes - en hun neiging om een gigantisch beeld te projecteren, wat ongetwijfeld indrukwekkend is maar altijd vermoeiend wordt op de lange termijn, laat staan schaamteloos onrealistisch.

Diapason Karis

Het is niet vaak dat we het woord 'polyhedron' tegenkomen, of het nou te maken heeft met hi-fi of niet. Echter, bekijk Diapason's verkoopbrochure en daar staat het, samengaand met uitdrukkingen als 'staven van massief walnoot', gebruikt om de constructie van de kast aan te duiden, en 'direct drive' technologie - refererend naar het ontbreken van een elektrische crossover tussen de mid/bass driver en luidspreker terminals.

De AMT tweeter van de B25 produceerde de treble en hogere midrange zonder moeite en met een gebrek aan oneffenheid. De vibe begeleiding in "The Mooche"van Rendezvous: Jerome Harris Quintet Plays Jazz glinsterde met cascades van duidelijk gedefinieerde harmonieen, terwijl de trompet en trombone solo's prachtig geluid leverden. Ik hield vooral van de subtiele harmonische boventonen in "Unspoken Words" in Joe Beck's The Journey en het angstaanjagende en transparante klokkengelui dat H. Owen Reed's La Fiesta Mexicana van Howard Dunn

B&W 804 Diamond
B&W 804 Diamond vs. B&W 803D.

Ik heb de kans gehad om de "oude" 803D naast de 804 Diamond te zetten en ze te vergelijken. Ik was erg verrast. De 803D won zeker weten op het gebied van "grootheid van geluid" gezien zijn grotere kast. Maar, het kon (totaal) niet op tegen het "begrip" van het geluid dat uit de 804 Diamond kwam. De 803D klonk eigenlijk een beetje ingesloten en gedempt.