Sonus Faber Guarneri Homage 
				 
				De Guarneris klonken, direct nadat ik ze uit de doos had gehaald 
				al meteen goed, maar uit de eerste luistersessie bleek dat met 
				langdurig experimenteren ze nog meer subtiliteit zouden kunnen 
				gaan onthullen. De Musical Fidelity A-1000 class-A versterker, 
				alhoewel een beetje buiten de prijsklasse van de Guarneri, 
				toonde dat deze luidsprekers een warme versterker nodig hebben 
				die harmonisch in evenwicht is.
				
				Omdat de Gaurneri een goede bas (binnen zijn natuurlijke grenzen) 
				heeft, moet de versterker hierin competent zijn. 
				
				
				Kabels zijn van belang. Ik ben erachter gekomen dat van den 
				Hul's First en Second koolstofvezel kabels het beste werken. Het 
				bi-wiren van de speakers zorgde voor maximale zuiverheid en 
				transparantie. Speciale luidsprekers kabels zijn overbodig; ik 
				probeerde van den Hul's Revelation met heel erg goeie resultaten, 
				maar ze pasten een beetje onhandig op de terminals. Wat 
				goedkopere zilveren kabels, zoals Siltech en Kimber, waren ook 
				effectief.  
				
				
				Geluid 
				 
				
				
				Zodra alles op zijn plaats zat kwam de Guarneri echt tot zijn 
				recht. Vergeet mainstream hi-fi; vergeet een oorverdovend 
				volume; schedelsplijtende bas; en vergeet keiharde slam! In 
				plaats daarvan, waardeer de zuiverheid, het onmiskenbare gevoel 
				van levendigheid, en het gevoel van de aanwezigheid van echte 
				geluiden in een luisterruimte - dit is waar het met de Guarneri 
				om draait. 
				
				
				De luidspreker die het dichtst de kwaliteit van de Guarneri komt 
				is de Quad ESL-63. Ik waardeer de kunst van de Guarneri om een 
				Quad-achtig, elektrostatisch geluid met de twee moving-coil 
				drivers te kunnen maken. Ik kan met zekerheid zeggen: "Als je de 
				brede midrange echtheid van de Quad waardeert, maar een 
				gevoelige, prachtig bewerkte kleine luidspreker op een lange, 
				elegante paal wilt, kijk dan niet verder dan de Guarneri." 
				
				
				Het is zeldzaam om een speaker te vinden die werkelijk in 
				evenwicht is - met een tonaal, harmonische lineariteit die zich 
				vanaf de hogere bas uitstrekt tot de hoge treble. In dit opzicht 
				laat de Guarneri de andere Sonus Faber designs ver achter zich. 
				De grote modellen, vooral de Electa Amator en Extrema, zijn 
				luider, dynamischer, en hebben een betere en diepere bas; maar 
				het gebeurd zelden dat een luidspreker zo waarheidsgetrouw aan 
				de bron is als de Guarneri. 
				
				
				Verbazingwekkend is dat dit karakter geen muzikaal detail of 
				sfeer verdoezelt. In feite klonken de Guarneris heel erg 
				transparant, met een hoge resolutie en goede weergave van 
				low-level detail en sfeer. Wat definitie ging alleen verloren 
				wanneer de luidsprekers heel veel bas moesten weergeven. De 
				reflex poort voegde dan wat lichte vervorming toe.  
				 
				Meer dan alles was er neutraliteit en weinig kleuring, door de 
				precieze frequentie weergave en balans, een uitzonderlijke 
				prestatie van de Guarneri. Het geluid van de Guarneri was 
				prachtig in evenwicht - net zoals zijn uiterlijk. Er was geen 
				diepe bas, maar omdat het geluid van de luidsprekers voor de 
				rest zo compleet was, merkte ik het verlies niet op. 
				
				De innerlijke 
				balans en gelijkmatigheid van de Guarneri waren zo goed dat de 
				luidspreker ongelofelijk tolerant bleek richting een breed scala 
				aan bijpassende attributen, zoals kabels en versterkers. Ze 
				konden het best om gaan met natuurlijke akoestische geluiden; 
				wat betekent dat, tot op zekere hoogte, de luidspreker misschien 
				minder indrukwekkend is met zware rock of sterk gesynthetiseerde 
				geluiden. Niettemin, ook al waren de Guarneris overtuigender met 
				orkestrale muziek, ze 'rockten' nog steeds beter dan enig ander 
				kleine luidspreker. 
				
				Subtiele 
				geluiden, zoals de brushes op trommels en bekkens, en Airto 
				Moreira's natuurlijke percussie repertoire (Killer Bees, 
				B&W Music 041), werden geproduceerd met de verrassende 
				nauwkeurigheid van een goede electrostatic. Zang was 
				gearticuleerd, ongedwongen, en harmonisch correct. Deze 
				luidspreker had ontworpen kunnen zijn om alleen Vivaldi af te 
				spelen, zo goed voelbaar was de sfeer. Zonder enige overdreven 
				helderheid, liet deze luidspreker een prachtig strakke jazz 
				combo's horen.  
				
				Subtiel en 
				delicaat als de Guarneri is heeft deze geen "power" versterker 
				nodig. Integendeel, het ontleende zijn beste prestaties van een 
				harmonisch match met een warme, pure versterker -bij voorkeur 
				buizen- in het 50W-100W bereik (Solid-state versterkers zijn 
				zeker niet uitgesloten, maar de Guarneri heeft zulke grote 
				krachtpatsers als de Krell KSA-200S of -300S niet nodig, noch 
				heeft hij hier baat bij). Met een dergelijke combinatie kon ik, 
				zonder vermoeid te raken lange periodes naar digitale bronnen 
				luisteren. 
				
				De Guarneri 
				speelde ook redelijk luid, hij haalde met zijn gevoeligheid 
				alles uit mijn versterker. Toen ik me eenmaal had aangepast aan 
				zijn gevoel voor natuurlijkheid, vond ik dit systeem zeer 
				bevredigend. Keer na keer had de weergave de ware klankrijkheid 
				van een orkestrale trom, de zingende kwaliteit van een viool, en 
				de attack en toonhoogte van een xylofoon. Op Steve Reich's 
				Music for Mallet Instruments (Elektra 7559-79220-2) onthulde 
				de Guarneri het complexe samenspel van muzikale onderdelen, 
				terwijl hij de samenhang van het geheel toch behield. 
				 
				
				Conclusies 
				
				De Sonus Faber 
				Guarneri Homage is een kleine luidspreker, maar toch 
				portretteert hij muziek met stijl en klasse. Hoe kan je nou 
				nuchter een waarde plaatsen op zo'n prachtig gebouwde behuizing, 
				de visuele eenheid tussen de luidspreker en zijn voetstuk, en de 
				geest en arbeid die in de creatie van dit opmerkelijke product 
				zijn gegaan? 
				
				Technisch 
				gezien is de Guarneri een zeer evenwichtig, elegant ontwerp. De 
				Kleuring was laag, de eenheid van de weergave was zeer goed en 
				het produceerde een heel fijn geluid. Het heeft geen extreme 
				bas, maar de bas die het wel produceert is voldoende zwaar, 
				articulerend, en melodieus. Echter, deze beschrijving doet geen 
				recht aan de enorme kwaliteit aan geluid dat wordt geproduceerd 
				door dit uiterst verfijnde instrument. 
				
				Als de Guarneri 
				wordt aangedreven door goeie buizen versterkers, kan je de 
				mechanica van hi-fi vergeten en muziek horen. Alhoewel het 
				misschien niet geschikt is voor 'headbangers' of 'technofreaks', 
				is de Sonus Faber Guarneri een klassieker waarvan je de aankoop 
				niet zult betreuren.  
				 
				 
				
				Prijs 6.999 
				
				€
				set   
		 
		
		  
		
		
		  
		
		  
		
			
				
		
		
		Millon 
		Air Reference II     
		 
		Klank: 
		
		Als 
		binnenkomertje werd gekozen voor een aantal rustige nummers. De sfeer 
		werd door de Millon prima opgepakt met veel rust en ruimte. Mary Black: 
		een mooi stemgeluid met veel gevoel. De stem staat vóór de speaker. 
		Daarna werd er wat geschoven om uiteindelijk uit te komen op een meter 
		van de achter- en dezelfde afstand van de zijkant. Het laagaandeel is 
		naar smaak in te vullen door naar voren en naar achteren te schuiven. 
			 
			
			
			
			Avalon 
	Sentinel II luidsprekers 
			 
			
			Vanaf het begin van het eerste liedje van The French Triangle 
	Test CD, creëerde de Sentinel II een wijd en diep geluid. Het geluid van elk 
	afzonderlijk muziekinstrument scheen groot en vol. Ik was heel erg tevreden 
	met de kwaliteit van de muziek. De saxofoon was warm en magnetisch en de 
	blaasgeluiden droegen de kwaliteit van een grote hoeveelheid lucht die uit 
	de bel van een sax werd geblazen. 
			
				
				
				
				Sonus Faber Guarneri memento 
				 
		
				De Guarneris klonken, direct nadat ik ze uit de doos had gehaald al 
		meteen goed, maar uit de eerste auditie bleek dat met langdurig experimenteren ze nog meer subtiliteit zouden kunnen gaan onthullen. De Musical Fidelity A-1000 class-A amplifier, alhoewel een 
		beetje uit de prijsklasse van de Guarneri, toonde dat deze luidsprekers 
		een zoete versterker nodig hebben die harmonisch in evenwicht is.  
					
						
						
						
						Aurum Cantus V2M 
						 
						
						
						De gedetailleerde en ongekleurde midrange 
				reproductie van de Aurum Cantus V2M zette me aan om te gaan 
				graven voor mijn collectie van goed opgenomen vocale 
				uitvoeringen. Bij "Round Midnight", van Ella Fitzgerald's Clap 
				Hands, Here Comes Charlie! was elke zijdeachtige, wulpse 
				stembuiging van Fitzgerald zo fascinerend dat ik op mijn 
				notitieblok krabbelde: "Ze praat tegen me. Ze zingt tegen me..
							
							  
							
							
							Audiostatic dca 2 
							 
							Pure 'full range' elektrostatische 
					luidsprekers 
							
							Het nieuwe Audiostatic DCA (Direct Coupled 
					Archive) luidspreker systeem is een combinatie van twee, 
					vier, of zes pure 'full range' elektrostatische dipool 
					luidsprekers. Die, afhankelijk van het aantal luidsprekers, 
					de DCA2, DCA4, of DCA6 heten. 
							
								
								
								Focal Maestro 
								Utopia III 
								Ik verwachtte een 
								lange periode waarin ik de Maestro's moest laten 
								'inspelen', een zogenaamde break-in period, na 
								mijn ervaring met de Electra 1007 Be boekenkast 
								luidsprekers, maar hun balans veranderde zeer 
								weinig na de eerste dag van gebruik. Ik vond het 
								geluid van de Focal 1007 Be briljant; en in 
								contrast was de Maestro Utopia eigenlijk een 
								beetje mild, zelfs beschaafd
									
									
									
									
									Cabasse Egea 3 
									 
									De Egea 3 is een drie weg ontwerp: twee 
									170-millimeter bas drivers met 
									125-millimeter diameter Duocell cones die 
									geladen zijn met een 'downward-firing' port 
									dat uitkomt tussen de basis en de plint.
									
									
									
									Rond 1.1 kHz kruist dit over 
									naar één van Cabasse's speciale co-axial 
									drive units, die een ringvormige membraam 
									heeft en om een kleine hoorngeladen dome 
									tweeter zit 
									 
		
										 
										
		
										Burmester B25
											
											
											 
											
											
											Chario Academy 
		Sovran 
		De meeste audioliefhebbers associëren Italiaanse luidsprekers met een warm, 
		romantisch geluid. Hun aantrekkingskracht tot deze luidsprekers heeft 
		meer te maken met hun hart dan hun hoofd. Maar niets van de timbre 
		balans tot het algemene geluid van de Sovran zette mij tot zwijmelen 
											
												
												 
												
												
												Genesis 1. 
												2
												
												Het Genesis™ 1.2 
												luidspreker systeem is de 
												nieuwste iteratie van het 
												leidende luidspreker systeem van 
												Genesis. Gecreëerd door de 
												muziekliefhebber die geen 
												compromissen accepteert in de 
												reproductie van een muzikaal 
												evenement, is de Genesis 1.2 het 
												hoogtepunt van een 30-jaar oud 
												nalatenschap van 'reference 
												level line-source dipole' 
												luidspreker systemen die hun 
												oorsprong vinden in de Genesis I 
												in 1993, en zelfs verder terug 
												tot in de IRS™ in 1977. 
												
													
													 
													
													
													JBL Synthesis 1400 
		Array BG   
		 
													De 14" woofers produceerden een overtuigende volle klank met het orgel, 
		zoals te horen is op in begin van Strauss's Also sprach Zarathustra, 
		uitgevoerd door Erick Kunzel en de Cincinnati Pips op Time Warp 
		(CD, Telarc CD-80106), en speelde de pijporgel's aanhoudende lage C 
		(32Hz) dat James Busby's optreden van Howells' Master Tallis' 
		Testament van Pipes Rhode Island (CD, Riage 101) afsluit. 
		Beide selecties lieten de lucht in mijn kamer trillen en de losse 
		radiator panelen rammelen.
														
		
															 
															
															Sonus Faber Guarneri Homage 
		 
		De Guarneris klonken, direct nadat ik ze uit de doos had gehaald al 
		meteen goed, maar uit de eerste auditie bleek dat ze extra lagen van 
		subtiliteit zouden blijven onthullen, wat langdurig experimenteren 
		verplichtte. De Musical Fidelity A-1000 class-A amplifier, alhoewel een 
		beetje uit de prijsklasse van de Guarneri, toonde dat deze luidsprekers 
		een zoete amp nodig hebben die harmonisch in evenwicht is.
		 
		
		
		ProAc Response D Two 
		In mijn luisterkamer had het Leben-ProAc koppel een 
		mooi gebalanceerde combinatie van transparantie en helderheid dat 
		samenging met muzikale zwaarte en warmte - geen gemakkelijk iets om voor 
		elkaar te krijgen. 
																
																	
																	 
																	
																	ProAc Response D18 
		 
		ProAc maakt zelden blitse luidsprekers. De producten van het bedrijf 
		hebben de neiging om er redelijk normaal uit te zien - en deze Response 
		D18s lijken die trend te volgen. 
		Schrap de stijlvolle Ebony veneer - een £400 premium op de prijs die we 
		al genoemd hebben - en je hebt, fysiek gezien tenminste, niets meer dan 
		de zoveelste slanke two-way tower.
																		
																		 
																		
																		Quad ESL-989 
		 
		De eerste luister sessie met een volledige Quad 99/909 stack was 
		veelbelovend, maar nog niet beslissend. Zoals altijd klonken de pre-amplifiers van de Quad natuurlijk, maar met een gebrek aan finesse, 
		detail, en algehele levendigheid, zelfs met bekwame power amps. 
		De 989 is de eerste echte full-range electrostaat die ik tegengekomen 
		ben. 
																		
																			
																			
																			
																			
																			Ruark Talisman IIIVijf-ster luidsprekers 
		zijn meestal algemeen inzetbaar, werken goed in vele systemen, en 
		stellen het grootste gedeelte van de tijd veel mensen tevreden - maar 
		niet deze luidsprekers. De Talisman IIIs zijn geweldig, erg muzikaal, en 
		in staat om vele luisteraars te betoveren, maar in tegenstelling tot de 
		meeste producten die vijf sterren ontvangen hebben ze een merkbare 
		zwakheid - hun treble prestaties. 
																			
																				
		 
																				B&W Nautilus
		De B&W Nautilus zijn de front luidsprekers in een systeem 
		dat gebruik maakt van vier B&W Nautilus 801s als sides en rears, een B&W HTM als middenkanaal, en de Krell Master Reference Subwoofer. 
		Versterking wordt in dit systeem gedaan door 13 Krell 650W monoblokken - 
		8 van deze zijn voor de slakkenhuisachtige Nautilus, welk van de meeste 
		anders luidspreker ontwerpen verschilt wegens het feit hij actief is: de crossovers komen in een aparte doos, splitsen het signaal, en geven het 
		door aan elke versterker 
																				
																					B&W XT4 
		 
		MUZIKALE PRESTATIES: 
		 
		De XTs bleken zeer geschikt om het 
		weelderige, neo-British Invasion geluid van de cd  Strange Geometry van 
		de band The Clientele's te reproduceren, de delicate snaarinstrumenten 
		in "I Can't Seem to Make You Mine" gaf het weer met een mooie combinatie 
		van zijdeachtigheid en detail. Terwijl het dromerige pop nummer richting 
		zijn hoogtepunt zweefde, werd ik getroffen door hoe duidelijk de 
		verschillende instrumentele lagen - snaarinstrumenten, piano, vibrato 
		gitaar - klonken.
																						
		
		
																							 
																							
		
																							Infinity IRS Beta 
		 
		Het woord dat de Infinity Betas het beste beschrijft is "fantastisch". 
		Deze luidsprekers hebben meer aanleg om iemands haren overeind te doen 
		staan dan enig ander systeem. Ik heb kippenvel van opnames met accordeon 
		en harmonica solo's, wat ongehoord is, aangezien ik normaal gesproken 
		geen van beide echt spannende muziek vindt om naar te luisteren.
																								
																								Wilson Benesch Trinity 
		 
																								Wilson Benesch gaat misschien een zware strijd aan met de Trinity. Op 
		het eerste gezicht verschilt het ontwerp weinig van de zeer 
		gerespecteerde Arc van het bedrijf, met de toevoeging van een 
		additionele super tweeter - en dat kan moeilijk het prijsverschil van 
		£2000 rechtvaardigen.
																									
																									
																									Spendor SA1
		Misschien lag het aan de begrensde lage bas output, maar 
		het bleek relatief makkelijk om de optimale positie voor de Spendors te 
		vinden in mijn kamer. Ik gebruikte mijn gebruikelijke 24" Celestion 
		standaarden met de SA1s, de pilaar van elk van de standaarden gevuld met 
		een mix van droog zand en lood. Onder het tapijt vastgenageld aan de 
		grond, plaatsten deze standaarden mijn oren net boven te tweeter, maar 
		ik had niet het idee dat ik onderuit moest zakken om een goede tonale 
		balans te krijgen 
																									
																										
																										Spendor A9 
		 
		Het is gemakkelijk om een luidspreker als de Spendor A9 te onderschatten, 
		hij kost immers $4000 en ziet er redelijk gewoontjes uit.Maar, zoals altijd, 
		gaat het allemaal over de technische details. Spendor maakt zijn drive 
		units binnenshuis in plaats van ze bij een OEM leverancier te halen. Dit geeft hun technici 
		de vrije hand, gezien het feit dat een drive unit ontworpen kan worden 
		voor een specifieke taak. Spendor heeft veel werk gedaan op cone 
		materialen en is gegaan voor een cone van polypropeen en kevlar voor de 
		twee bas drivers.
																											
		 
																											Dali 
		Ikon 5mk2 
		 
		
		De beste manier om een 
		luidspreker te kiezen die bij jou past, is door op je oren te vertrouwen. 
		Pak een aantal CDs mee die je kent en luister naar ze via zoveel 
		mogelijk luidsprekers. Houd aantekeningen bij over hoe elke luidspreker 
		klinkt, aangezien je dat waarschijnlijk snel weer zult vergeten. Daarom 
		is het geweldig om in een gespecialiseerde audio zaak een comparator te 
		gebruiken.
																												
																												 
																												Dynaudio contour s3.4 
		 
		Verwacht niet dat deze luidsprekers meteen goed klinken als ze net uit 
		de doos komen. De eerste dag was verschrikkelijk. Het geluid was 
		vervaagd, met teveel bas en een erg verzonken midrange. Er was geen 
		stereo afbeelding van het geluid, zelfs niet met de beste opnames. Ik 
		had deze ervaring ook met de Audience 42, dus ik verwachtte niet veel, 
		maar ik verwachtte niet dat het zo erg zou zijn. Ik kreeg de 
		luidsprekers op vrijdagmiddag, en na een paar uur van 'breaking in'
																													
																													
		Dynaudio Evidence Master 
		 
		Dynaudio luidsprekers springen nooit op om één bepaald ding heel hard te 
		zeggen, maar wat ze wel doen is alles ongelofelijk accuraat zeggen, 
		zodat jij uiteindelijk iets als "wow! Deze luidspreker is zo natuurlijk!" 
		moet zeggen. Ik heb vele luidsprekers van deze prijsklasse beluisterd, 
		waaronder merken als Wilson en B&W. Geen van hun spreekt tot je zoals Dynaudio. Dit is veruit mijn favoriete referentie niveau luidspreker. In 
		een notendop: hij brengt een heel erg natuurlijke weergave van alle 
		instrumenten en frequenties over.
																														
																														
		Dynaudio Excite X32 
		 
		Alle Excite modellen zijn voorzien van een Magnesiumsilicaat Polymeer cone woofer met gegoten aluminium behuizingen en aluminium spoelen. Dynaudio's speciaal bedekte soft-dome tweeters, met nieuw ontworpen 
		magneet structuren, sieren alle luidsprekers. De Excite luidsprekers 
		zijn beschikbaar in esdoorn, kersen, palissander, en zwart essen fineer 
		hout; mijn recensie exemplaren kwamen in een diep en donker palissander, 
		wat er werkelijk prachtig uitzag
																															
																															
		Infinity Reference Standard V 
		 
																															
																															De Infinity Reference Standard is, tot 
		nu toe, de beste prestatie ooit van een bedrijf dat gewijd is aan het 
		verkennen van de grenzen van luidspreker technologie. Het is in elk 
		aspect een systeem zonder compromissen. Het traditionele maken van 
		luidsprekers heeft historisch gezien altijd een compromis moeten hebben 
		 tussen verschillende ontwerp limieten (dingen als efficiëntie, 
		krachtvermogen, dispersie, kastgrote, prijs, en andere factoren die ten 
		koste van elkaar gingen) met een doel een "praktisch" eindproduct te 
		bereiken 
																													 
																												 
																											 
																										 
																									 
																								 
																							 
																						 
		
		 
		
		Genesis 2.2 
		Wauw, 
		wat heb ik me vergist! 
		De 
		allereerste noot liet niet alleen mijn vooroordeel verdwijnen, maar 
		schudde ook aan de grondvesten van een paar van mijn overtuigingen die 
		ik tijdens jaren gebruik van 'high-end' gereedschap gevormd heb. In het 
		verleden ben ik grote creaties tegengekomen - zowel in een 
		gecontroleerde omgeving als in demoruimtes - en hun neiging om een 
		gigantisch beeld te projecteren, wat ongetwijfeld indrukwekkend is maar 
		altijd vermoeiend wordt op de lange termijn, laat staan schaamteloos 
		onrealistisch.   
																				 
																			 
																		 
																	 
																 
																   
														 
		 
		
		Diapason Karis 
		Het is niet vaak dat we 
		het woord 'polyhedron' tegenkomen, of het nou te maken heeft met hi-fi 
		of niet. Echter, bekijk Diapason's verkoopbrochure en daar staat het, 
		samengaand met uitdrukkingen als 'staven van massief walnoot', gebruikt 
		om de constructie van de kast aan te duiden, en 'direct drive' 
		technologie - refererend naar het ontbreken van een elektrische crossover tussen de mid/bass driver en luidspreker terminals. 
		 
													 
												 
											 
										 
										
										
										 
		De AMT tweeter van de B25 produceerde de treble en hogere midrange 
		zonder moeite en met een gebrek aan oneffenheid. De vibe begeleiding in 
		"The Mooche"van Rendezvous: Jerome Harris Quintet Plays Jazz 
		glinsterde met cascades van duidelijk gedefinieerde harmonieen, terwijl 
		de trompet en trombone solo's prachtig geluid leverden. Ik hield vooral 
		van de subtiele harmonische boventonen in "Unspoken Words" in Joe Beck's
		The Journey en het angstaanjagende en transparante klokkengelui 
		dat H. Owen Reed's La Fiesta Mexicana van Howard Dunn  
									  
								 
							 
							   
						   
		 
		
		
		B&W 804 Diamond 
		
		
		B&W 804 Diamond vs. B&W 803D. 
		 
		
		Ik heb de kans gehad om de "oude" 803D naast de 804 Diamond te 
		zetten en ze te vergelijken. Ik was erg verrast. De 803D won zeker weten 
		op het gebied van "grootheid van geluid" gezien zijn grotere kast. Maar, 
		het kon (totaal) niet op tegen het "begrip" van het geluid dat uit de 
		804 Diamond kwam. De 803D klonk eigenlijk een beetje ingesloten en 
		gedempt. .   
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		  
		
		     
		      
		   
		  
				
				 
   |