Luidsprekers Aurum Cantus V2M

De gedetailleerde en ongekleurde midrange reproductie van de Aurum Cantus V2M zette me aan om te gaan graven voor mijn collectie van goed opgenomen vocale uitvoeringen. Bij "Round Midnight", van Ella Fitzgerald's Clap Hands, Here Comes Charlie! was elke zijdeachtige, wulpse stembuiging van Fitzgerald zo fascinerend dat ik op mijn notitieblok krabbelde: "Ze praat tegen me. Ze zingt tegen me." De V2M reproduceerde elke toon van Joni Mitchell's stem terwijl zij "Urge for Going,"van Hits (CD, Reprise 46326-2) zong, terwijl de luidsprekers' ribbon tweeter feilloos haar ongerepte en uitgebreide sisklanken lieten horen.

De V2M's vermogen om details te onthullen liet me opnieuw naar vele van mijn bekende opnames luisteren. Al luisterend naar Roger McGuinn's solo op zijn Rickenbacker 12-snarige gitaar op The Byrds' "Turn, Turn, Turn," viel het me op dat in plaats van dat ik focuste op zijn uitstekende tremuleren, ik werd gewezen op de delicate tamboerijn counterritmes van Gene Clark verderop in de mix, die ik te horen kreeg zonder ook maar een spoor van vervorming. Op Jesu, van Timothy Seelig's opname van John Rutter's Requiem, heb ik nog nooit de solo van sopraan Nancy Keith's zo helder horen afsteken tegen de vele stemmen van de Turtle Creek Chorale. Ook had ik nog nooit eerder het melodische tussenspel van hoboïst Dennis Brickman en fluitist Michael Sullivan opgemerkt.

De ribbon tweeter van de V2M leverde een grote bijdrage aan het ongelofelijk detail van de luidspreker. Vooral met zo'n lage prijs ben ik beducht voor de risico's dat de tweeter te dominerend kan worden, of dat zijn geluid los zal staan van de rest van het frequentiespectrum wanneer een ribbon tweeter wordt gecombineerd met dynamische drivers. Dit was niet het geval voor de V2M. Met alle opnames die ik afspeelde waren de hoge frequenties ongerept, uitgebreid, gedetailleerd, en leverde het een compleet samenhangende prestatie met de rest van het frequentiespectrum. De massale passages van snaar instrumenten in Tchaikovsky's Symhony 5 (LP, Sheffield Labs RP-255) waren harmonieus, uitgebreid, realistisch, en deed denken aan een live orkest dat speelde in Carnegie Hall.

De tweeter van de V2M was ook vrij snel. Luisterend naar goed opgenomen muziekstukken met vele transiënten werden alle details gereproduceerd zonder ook maar een spoor van vervorming. Op Poulenc's Concerto for Two Pianos, bemannen de componist en Jacques Février de keyboards om een aantal zeer moeilijke, snelle passages met aanzienlijke hoge frequenties uit te voeren. Via de Aurum Cantus was het hoge tonen werk van de piano's licht, delicaat, en bliksemvlug. De tweeter schitterde zelfs met elektronische rock. Luisterend naar "Man/Machine" van Kraftwerk's Minimum/Maximum, was ik in staat om de hoge frequentie inhoud van elk stuk in dit bedrieglijk eenvoudig klinkende werk te analyseren.

De V2M reproduceerde ook zonder moeite brede en dynamische stukken zonder vervorming of overduidelijke compressie, zich in dit geval meer gedragend als een grote vloerluidspreker dan een luidspreker die je op een boekenplant kan plaatsen. De krachtige en dynamische stukken van de spectaculaire Tchaikovsky symfonie opname werden gereproduceerd in een exacte lineaire en organische wijze (uit mijn aantekeningen: "De kracht, het drama!"). De Kraftwerk opname produceerde ook zonder moeite een gevoel van kracht, geholpen door het vermogen van de luidspreker om realistische bas transiënten te produceren (Ik ben benieuwd naar John Atkinson's metingen van de V2M's lage frequentie prestaties), die mijn luisterkamer deden schudden. Boekenkast luidsprekers doen dat zelden.

ik geluisterd heb. Scott La Faro's dubbel-bas solo in "Gloria's Step" van de Bill Evans Trio's Sunday van de Village Vanguard (LP, Riverside/APO RCP 9376) was licht, houtig, en levendig, met precies de juiste hoeveelheid rijkdom en warmte, maar zonder een spoor van verkleuring. Het was Art Dudley die mij het eerste wees op hoe melodisch Paul McCartney is als bassist. In "One After 909" van Let It Be...Naked (CD, Apple CDP 5 95713 2) was zijn bas heel helder en makkelijk om te volgen in deze late opname van een vroeg deuntje van de beste punk band die ooit uit Liverpool gekomen is.

De Aurum Cantus V2M deed één heel erg indrukwekkend ding dat geen andere luidspreker die ik heb beoordeeld ooit heeft gedaan. Het geluid was zo realistisch, gedetailleerd, en samenhangend dat, met elke opname die ik uitprobeerde, de muziek me greep en mij dwong erop te concentreren. Ik vond het erg moeilijk om de V2Ms te gebruiken voor achtergrond muziek--ze sloegen me steeds in het gezicht, eisend dat ik ze aandacht gaf. "Fruit Forward" van mijn jazz kwartet Attention Screen's Live bij Merking Hall opent met een peinzende solo op een fretloze basgitaar bij Chris Jones. Alhoewel ik elke noot wist die Chris zou gaan spelen gezien de vele keren dat ik de CD beluisterd had, stopte ik waar ik mee bezig was om naar het auditieve beeld van zijn bas tussen de luidsprekers te staren, alsof ik voor de eerste keer zijn geïmproviseerde solo te horen kreeg. Richting het einde van het nummer speelde ik mee in een fanatiek piano cadens. Met de Aurum Cantuses verwonderde ik me over de dynamische bloei van de reproductie van het Steinway D concert die ik die avond speelde, en focuste ik op het verbluffende realisme van het delicate geluid van de drie hoogste octaven die werden gespeeld door de luidsprekers. Tijdens het luisteren naar "Melting"--van Of Mist and Melting, door m'n favoriete gitarist; Bill Connort focus ik normaal gesproken op de dynamische counterritmes van drummer Jack DeJohnette. Deze keer was ik bedwelmd door saxofonist John Surman's versie van Connors' boeiende melodie, wat de leider later herhaalt op de akoestische gitaar.

Ik vergeleek de Aurum Cantus V2M met de Amphion Helium2, de Monitor Audio RS6 Silver, en de Epos M16.

De Amphion Helium2 had vloeiendere, delicatere hoge tonen dan de Aurum Cantus V2M, alhoewel ze niet zo uitgebreid of zo gedetailleerd waren. Echter, de bas extensie en dynamiek van de Amphion waren inferieur aan dat van de Aurum Cantus.

Frekwentiebereik: 50 Hz – 40 kHz
Gevoeligheid: 87 dB
Impedantie: 8 ohm
Versterkervermogen: 50 – 200 Watt
Tweeter: aluminium band tweeter, .
Midwoofer: 1 × 130 mm. composite conus van non-woven carbon fiber en Kevlar, 50 mm verkoperd aluminium spreekspoel.
Crossover frekwentie: 2500 Hz
Standaards (optie): met zwart leer bekleed
Afmetingen: 37 cm H × 20.5 B × 31 D
Hoogte incl stand 113 cm
Netto gewicht: 12,8 kg /stuk
Prijs 2.000 € set

Millon Cobra IV

Het was op één van die dagen in december 2010 dat de wegen met een dik pak sneeuw bedekt waren dat ik een afspraak had gemaakt in Alkmaar. Zelf woon ik in Almere dus de reis was op zondagavond door de centimeters hoge sneeuw een hele onderneming. Ik had interesse in de Millon Cobra IV die door Frits Straatsma in Alkmaar worden gebouwd. Ik had de afspraak gemaakt want de ervaringen die andere mensen over deze boxen schreven spraken mij aan

Millon Air Reference II

Klank:

Als binnenkomertje werd gekozen voor een aantal rustige nummers. De sfeer werd door de Millon prima opgepakt met veel rust en ruimte. Mary Black: een mooi stemgeluid met veel gevoel. De stem staat vóór de speaker.
Daarna werd er wat geschoven om uiteindelijk uit te komen op een meter van de achter- en dezelfde afstand van de zijkant. Het laagaandeel is naar smaak in te vullen door naar voren en naar achteren te schuiven.

Avalon Sentinel II luidsprekers

Vanaf het begin van het eerste liedje van The French Triangle Test CD, creëerde de Sentinel II een wijd en diep geluid. Het geluid van elk afzonderlijk muziekinstrument scheen groot en vol. Ik was heel erg tevreden met de kwaliteit van de muziek. De saxofoon was warm en magnetisch en de blaasgeluiden droegen de kwaliteit van een grote hoeveelheid lucht die uit de bel van een sax werd geblazen.

Sonus Faber Guarneri memento

De Guarneris klonken, direct nadat ik ze uit de doos had gehaald al meteen goed, maar uit de eerste auditie bleek dat met langdurig experimenteren ze nog meer subtiliteit zouden kunnen gaan onthullen. De Musical Fidelity A-1000 class-A amplifier, alhoewel een beetje uit de prijsklasse van de Guarneri, toonde dat deze luidsprekers een zoete versterker nodig hebben die harmonisch in evenwicht is.

Aurum Cantus V2M

De gedetailleerde en ongekleurde midrange reproductie van de Aurum Cantus V2M zette me aan om te gaan graven voor mijn collectie van goed opgenomen vocale uitvoeringen. Bij "Round Midnight", van Ella Fitzgerald's Clap Hands, Here Comes Charlie! was elke zijdeachtige, wulpse stembuiging van Fitzgerald zo fascinerend dat ik op mijn notitieblok krabbelde: "Ze praat tegen me. Ze zingt tegen me..

Audiostatic dca 2

Pure 'full range' elektrostatische luidsprekers
Het nieuwe Audiostatic DCA (Direct Coupled Archive) luidspreker systeem is een combinatie van twee, vier, of zes pure 'full range' elektrostatische dipool luidsprekers. Die, afhankelijk van het aantal luidsprekers, de DCA2, DCA4, of DCA6 heten.

Focal Maestro Utopia III

Ik verwachtte een lange periode waarin ik de Maestro's moest laten 'inspelen', een zogenaamde break-in period, na mijn ervaring met de Electra 1007 Be boekenkast luidsprekers, maar hun balans veranderde zeer weinig na de eerste dag van gebruik. Ik vond het geluid van de Focal 1007 Be briljant; en in contrast was de Maestro Utopia eigenlijk een beetje mild, zelfs beschaafd

Cabasse Egea 3

De Egea 3 is een drie weg ontwerp: twee 170-millimeter bas drivers met 125-millimeter diameter Duocell cones die geladen zijn met een 'downward-firing' port dat uitkomt tussen de basis en de plint.

Rond 1.1 kHz kruist dit over naar één van Cabasse's speciale co-axial drive units, die een ringvormige membraam heeft en om een kleine hoorngeladen dome tweeter zit

Burmester B25

Chario Academy Sovran

De meeste audioliefhebbers associëren Italiaanse luidsprekers met een warm, romantisch geluid. Hun aantrekkingskracht tot deze luidsprekers heeft meer te maken met hun hart dan hun hoofd. Maar niets van de timbre balans tot het algemene geluid van de Sovran zette mij tot zwijmelen

Genesis 1. 2

Het Genesis™ 1.2 luidspreker systeem is de nieuwste iteratie van het leidende luidspreker systeem van Genesis. Gecreëerd door de muziekliefhebber die geen compromissen accepteert in de reproductie van een muzikaal evenement, is de Genesis 1.2 het hoogtepunt van een 30-jaar oud nalatenschap van 'reference level line-source dipole' luidspreker systemen die hun oorsprong vinden in de Genesis I in 1993, en zelfs verder terug tot in de IRS™ in 1977.

JBL Synthesis 1400 Array BG

De 14" woofers produceerden een overtuigende volle klank met het orgel, zoals te horen is op in begin van Strauss's Also sprach Zarathustra, uitgevoerd door Erick Kunzel en de Cincinnati Pips op Time Warp (CD, Telarc CD-80106), en speelde de pijporgel's aanhoudende lage C (32Hz) dat James Busby's optreden van Howells' Master Tallis' Testament van Pipes Rhode Island (CD, Riage 101) afsluit. Beide selecties lieten de lucht in mijn kamer trillen en de losse radiator panelen rammelen.

Sonus Faber Guarneri Homage

De Guarneris klonken, direct nadat ik ze uit de doos had gehaald al meteen goed, maar uit de eerste auditie bleek dat ze extra lagen van subtiliteit zouden blijven onthullen, wat langdurig experimenteren verplichtte. De Musical Fidelity A-1000 class-A amplifier, alhoewel een beetje uit de prijsklasse van de Guarneri, toonde dat deze luidsprekers een zoete amp nodig hebben die harmonisch in evenwicht is.

ProAc Response D Two

In mijn luisterkamer had het Leben-ProAc koppel een mooi gebalanceerde combinatie van transparantie en helderheid dat samenging met muzikale zwaarte en warmte - geen gemakkelijk iets om voor elkaar te krijgen.

ProAc Response D18

ProAc maakt zelden blitse luidsprekers. De producten van het bedrijf hebben de neiging om er redelijk normaal uit te zien - en deze Response D18s lijken die trend te volgen.
Schrap de stijlvolle Ebony veneer - een £400 premium op de prijs die we al genoemd hebben - en je hebt, fysiek gezien tenminste, niets meer dan de zoveelste slanke two-way tower.

Quad ESL-989

De eerste luister sessie met een volledige Quad 99/909 stack was veelbelovend, maar nog niet beslissend. Zoals altijd klonken de pre-amplifiers van de Quad natuurlijk, maar met een gebrek aan finesse, detail, en algehele levendigheid, zelfs met bekwame power amps.
De 989 is de eerste echte full-range electrostaat die ik tegengekomen ben.

Ruark Talisman III

Vijf-ster luidsprekers zijn meestal algemeen inzetbaar, werken goed in vele systemen, en stellen het grootste gedeelte van de tijd veel mensen tevreden - maar niet deze luidsprekers. De Talisman IIIs zijn geweldig, erg muzikaal, en in staat om vele luisteraars te betoveren, maar in tegenstelling tot de meeste producten die vijf sterren ontvangen hebben ze een merkbare zwakheid - hun treble prestaties.

B&W Nautilus

De B&W Nautilus zijn de front luidsprekers in een systeem dat gebruik maakt van vier B&W Nautilus 801s als sides en rears, een B&W HTM als middenkanaal, en de Krell Master Reference Subwoofer. Versterking wordt in dit systeem gedaan door 13 Krell 650W monoblokken - 8 van deze zijn voor de slakkenhuisachtige Nautilus, welk van de meeste anders luidspreker ontwerpen verschilt wegens het feit hij actief is: de crossovers komen in een aparte doos, splitsen het signaal, en geven het door aan elke versterker

B&W XT4

MUZIKALE PRESTATIES:

De XTs bleken zeer geschikt om het weelderige, neo-British Invasion geluid van de cd Strange Geometry van de band The Clientele's te reproduceren, de delicate snaarinstrumenten in "I Can't Seem to Make You Mine" gaf het weer met een mooie combinatie van zijdeachtigheid en detail. Terwijl het dromerige pop nummer richting zijn hoogtepunt zweefde, werd ik getroffen door hoe duidelijk de verschillende instrumentele lagen - snaarinstrumenten, piano, vibrato gitaar - klonken.

Infinity IRS Beta

Het woord dat de Infinity Betas het beste beschrijft is "fantastisch". Deze luidsprekers hebben meer aanleg om iemands haren overeind te doen staan dan enig ander systeem. Ik heb kippenvel van opnames met accordeon en harmonica solo's, wat ongehoord is, aangezien ik normaal gesproken geen van beide echt spannende muziek vindt om naar te luisteren.

Wilson Benesch Trinity

Wilson Benesch gaat misschien een zware strijd aan met de Trinity. Op het eerste gezicht verschilt het ontwerp weinig van de zeer gerespecteerde Arc van het bedrijf, met de toevoeging van een additionele super tweeter - en dat kan moeilijk het prijsverschil van £2000 rechtvaardigen.

Spendor SA1

Misschien lag het aan de begrensde lage bas output, maar het bleek relatief makkelijk om de optimale positie voor de Spendors te vinden in mijn kamer. Ik gebruikte mijn gebruikelijke 24" Celestion standaarden met de SA1s, de pilaar van elk van de standaarden gevuld met een mix van droog zand en lood. Onder het tapijt vastgenageld aan de grond, plaatsten deze standaarden mijn oren net boven te tweeter, maar ik had niet het idee dat ik onderuit moest zakken om een goede tonale balans te krijgen

Spendor A9

Het is gemakkelijk om een luidspreker als de Spendor A9 te onderschatten, hij kost immers $4000 en ziet er redelijk gewoontjes uit.Maar, zoals altijd, gaat het allemaal over de technische details. Spendor maakt zijn drive units binnenshuis in plaats van ze bij een OEM leverancier te halen. Dit geeft hun technici de vrije hand, gezien het feit dat een drive unit ontworpen kan worden voor een specifieke taak. Spendor heeft veel werk gedaan op cone materialen en is gegaan voor een cone van polypropeen en kevlar voor de twee bas drivers.

Dali Ikon 5mk2

De beste manier om een luidspreker te kiezen die bij jou past, is door op je oren te vertrouwen. Pak een aantal CDs mee die je kent en luister naar ze via zoveel mogelijk luidsprekers. Houd aantekeningen bij over hoe elke luidspreker klinkt, aangezien je dat waarschijnlijk snel weer zult vergeten. Daarom is het geweldig om in een gespecialiseerde audio zaak een comparator te gebruiken.

Dynaudio contour s3.4

Verwacht niet dat deze luidsprekers meteen goed klinken als ze net uit de doos komen. De eerste dag was verschrikkelijk. Het geluid was vervaagd, met teveel bas en een erg verzonken midrange. Er was geen stereo afbeelding van het geluid, zelfs niet met de beste opnames. Ik had deze ervaring ook met de Audience 42, dus ik verwachtte niet veel, maar ik verwachtte niet dat het zo erg zou zijn. Ik kreeg de luidsprekers op vrijdagmiddag, en na een paar uur van 'breaking in'

Dynaudio Evidence Master

Dynaudio luidsprekers springen nooit op om één bepaald ding heel hard te zeggen, maar wat ze wel doen is alles ongelofelijk accuraat zeggen, zodat jij uiteindelijk iets als "wow! Deze luidspreker is zo natuurlijk!" moet zeggen. Ik heb vele luidsprekers van deze prijsklasse beluisterd, waaronder merken als Wilson en B&W. Geen van hun spreekt tot je zoals Dynaudio. Dit is veruit mijn favoriete referentie niveau luidspreker. In een notendop: hij brengt een heel erg natuurlijke weergave van alle instrumenten en frequenties over.

Dynaudio Excite X32

Alle Excite modellen zijn voorzien van een Magnesiumsilicaat Polymeer cone woofer met gegoten aluminium behuizingen en aluminium spoelen. Dynaudio's speciaal bedekte soft-dome tweeters, met nieuw ontworpen magneet structuren, sieren alle luidsprekers. De Excite luidsprekers zijn beschikbaar in esdoorn, kersen, palissander, en zwart essen fineer hout; mijn recensie exemplaren kwamen in een diep en donker palissander, wat er werkelijk prachtig uitzag

Infinity Reference Standard V

De Infinity Reference Standard is, tot nu toe, de beste prestatie ooit van een bedrijf dat gewijd is aan het verkennen van de grenzen van luidspreker technologie. Het is in elk aspect een systeem zonder compromissen. Het traditionele maken van luidsprekers heeft historisch gezien altijd een compromis moeten hebben tussen verschillende ontwerp limieten (dingen als efficiëntie, krachtvermogen, dispersie, kastgrote, prijs, en andere factoren die ten koste van elkaar gingen) met een doel een "praktisch" eindproduct te bereiken

Genesis 2.2
Wauw, wat heb ik me vergist!
De allereerste noot liet niet alleen mijn vooroordeel verdwijnen, maar schudde ook aan de grondvesten van een paar van mijn overtuigingen die ik tijdens jaren gebruik van 'high-end' gereedschap gevormd heb. In het verleden ben ik grote creaties tegengekomen - zowel in een gecontroleerde omgeving als in demoruimtes - en hun neiging om een gigantisch beeld te projecteren, wat ongetwijfeld indrukwekkend is maar altijd vermoeiend wordt op de lange termijn, laat staan schaamteloos onrealistisch.

Diapason Karis

Het is niet vaak dat we het woord 'polyhedron' tegenkomen, of het nou te maken heeft met hi-fi of niet. Echter, bekijk Diapason's verkoopbrochure en daar staat het, samengaand met uitdrukkingen als 'staven van massief walnoot', gebruikt om de constructie van de kast aan te duiden, en 'direct drive' technologie - refererend naar het ontbreken van een elektrische crossover tussen de mid/bass driver en luidspreker terminals.

De AMT tweeter van de B25 produceerde de treble en hogere midrange zonder moeite en met een gebrek aan oneffenheid. De vibe begeleiding in "The Mooche"van Rendezvous: Jerome Harris Quintet Plays Jazz glinsterde met cascades van duidelijk gedefinieerde harmonieen, terwijl de trompet en trombone solo's prachtig geluid leverden. Ik hield vooral van de subtiele harmonische boventonen in "Unspoken Words" in Joe Beck's The Journey en het angstaanjagende en transparante klokkengelui dat H. Owen Reed's La Fiesta Mexicana van Howard Dunn

B&W 804 Diamond
B&W 804 Diamond vs. B&W 803D.

Ik heb de kans gehad om de "oude" 803D naast de 804 Diamond te zetten en ze te vergelijken. Ik was erg verrast. De 803D won zeker weten op het gebied van "grootheid van geluid" gezien zijn grotere kast. Maar, het kon (totaal) niet op tegen het "begrip" van het geluid dat uit de 804 Diamond kwam. De 803D klonk eigenlijk een beetje ingesloten en gedempt.